Kthimi i shkaba egjiptian paralajmëron pranverën në Shqipëri
Ardhja e stinës së pranverës është shumë e lidhur me ardhjen e zogjve të ndryshëm shtegtarë dhe një ndër të parët që ka sjellë lajmin e mirë është Shkaba Egjiptiane me fillimin e migrimit të saj në vendet e Ballkanit.
Ka shumë emra për këtë shkaba të vogël, duke përfshirë shkaba e bardhë pastrues ose pulën e faraonit, si dhe emrin latin të gjinisë së saj, Neophron percnopterus. Pavarësisht se si mund ta njihni, mjafton të thuhet se ky zog i vogël por i fuqishëm është jashtëzakonisht i mirë për botën. Zogu shtegtar, i famshëm për rolin e tij vendimtar për mirëmbajtjen e duhur të ekosistemit, ka mbërritur në Shqipëri dhe vendi me të drejtë gëzohet!
“Ditët e ftohta të dimrit të dimrit po largohen dalëngadalë për t'i lënë vendin sezonit ripërtëritës të jetës, pranverës. Tashmë kanë filluar të migrojnë zogj të ndryshëm, njëri prej të cilëve është shkaba egjiptiane, të cilët bëjnë udhëtimin e gjatë prej 5000 km për të ardhur në këtë vend” – Shoqata për Ruajtjen dhe Mbrojtjen e Mjedisit Natyror në Shqipëri.
Shkaba Egjiptiane. Foto nga AOS – Shoqëria Ornitologjike Shqiptare.
Ky zog është një nga shkaba më të mëdha në Shqipëri. Një nga miqtë më të mëdhenj të natyrës, Shkaba egjiptiane njihet për pastrimin dhe ruajtjen e cilësisë së ekosistemit. Kjo është për shkak se ata ushqehen me kufomat e kafshëve shtëpiake dhe të egra, shpendëve dhe peshqve të tjerë, insekteve, frutave dhe madje edhe jashtëqitjeve të gjitarëve. Në 30 vitet e fundit, popullsia e kësaj specie në Ballkan ishte ulur ndjeshëm. Lajmi i mirë është se, në vitet e fundit, ka pasur një rritje të numrit të Shkabave Egjiptiane.
Shkaba egjiptiane në fluturim. Foto nga AOS – Shoqëria Ornitologjike Shqiptare.
Shkaba migratore mund të fluturojë deri në 640 kilometra në ditë ndërsa përshkon distanca deri në 5,000 kilometra, nga territoret e folezimit në Evropë deri në ato dimëruese në majën jugore të shkretëtirës së Saharasë në Afrikën e Veriut. Gjatë fluturimit të saj epik ndërkontinental, kultura egjiptiane përgjithësisht përballet me rreziqe të ndryshme, si helmet e përdorura nga fermerët dhe barinjtë kundër grabitqarëve të mëdhenj, shqetësimet e territorit të saj të foleve dhe të qenit viktimë e mundshme e gjuetisë së paligjshme. Megjithatë, Shoqata për Ruajtjen dhe Mbrojtjen e Mjedisit Natyror në Shqipëri dhe organizatat partnere po bashkëpunojnë në projektin “Jetë e re për shkaba egjiptiane”, i cili do të sigurojë që këta zogj të zbarkojnë në vend të sigurt dhe të shëndoshë.
Hapësira e krahëve të shkaba egjiptiane. Foto nga AOS – Shoqëria Ornitologjike Shqiptare.
Shkaba egjiptiane dallohet lehtësisht nga kontrasti i fortë i kokës së tij të verdhë të ndezur dhe pendëve me ngjyrë të çelur. Pjesë e folklorit të kulturave të ndryshme, egjiptianët e lashtë e adhuronin atë si simbol të perëndeshës Isis dhe përjetësuan siluetën e tij në një hieroglif në alfabetin e tyre. Sipas ornitologëve, këto shkaba të veçanta janë monogame dhe kthehen gjithmonë në të njëjtin vend foleje ose territor.
Shkaba egjiptiane në fluturim. Foto nga AOS – Shoqëria Ornitologjike Shqiptare.
Shkaba migratore mund të fluturojë deri në 640 kilometra në ditë ndërsa përshkon distanca deri në 5,000 kilometra, nga territoret e folezimit në Evropë deri në ato dimëruese në majën jugore të shkretëtirës së Saharasë në Afrikën e Veriut. Gjatë fluturimit të saj epik ndërkontinental, kultura egjiptiane përgjithësisht përballet me rreziqe të ndryshme, si helmet e përdorura nga fermerët dhe barinjtë kundër grabitqarëve të mëdhenj, shqetësimet e territorit të saj të foleve dhe të qenit viktimë e mundshme e gjuetisë së paligjshme. Megjithatë, Shoqata për Ruajtjen dhe Mbrojtjen e Mjedisit Natyror në Shqipëri dhe organizatat partnere po bashkëpunojnë në projektin “Jetë e re për shkaba egjiptiane”, i cili do të sigurojë që këta zogj të zbarkojnë në vend të sigurt dhe të shëndoshë.
Hapësira e krahëve të shkaba egjiptiane. Foto nga AOS – Shoqëria Ornitologjike Shqiptare.
Shkaba egjiptiane dallohet lehtësisht nga kontrasti i fortë i kokës së tij të verdhë të ndezur dhe pendëve me ngjyrë të çelur. Pjesë e folklorit të kulturave të ndryshme, egjiptianët e lashtë e adhuronin atë si simbol të perëndeshës Isis dhe përjetësuan siluetën e tij në një hieroglif në alfabetin e tyre. Sipas ornitologëve, këto shkaba të veçanta janë monogame dhe kthehen gjithmonë në të njëjtin vend foleje ose territor.