Featured ·
Fly Fishing në Shqipëri: Kur dhe ku të shkoni?
Duke pasur parasysh hapësirën relativisht të vogël gjeografike që zë, Shqipëria është jashtëzakonisht e pasur me liqene, lumenj dhe dete. Me këtë në mendje, është një kapje mjaft e mirë për të gjitha gjërat e peshkimit me miza. Gjithnjë e më popullor, por aktualisht praktikohet rrallë në Shqipëri, peshkimi me miza është një teknikë e specializuar peshkimi që përdor një insekt artificial ose 'mizë' si karrem. Ndërkohë që peshkimi me miza është shumë i popullarizuar në SHBA, shqiptarët vetëm vitet e fundit po familjarizohen me këtë stil unik peshkimi. Mjaft intriguese, entuziastët vendas të peshkimit me miza i përmbahen teorisë se udhëtimi drejt kapjes së peshkut është shumë më i rëndësishëm sesa vetë kapja. Diçka që e ndan peshkimin me miza nga disiplinat e tjera të sportit.
Burimi: thjeshtfy.it
Për të kuptuar plotësisht se si filloi praktika e peshkimit me miza, së pari duhet të eksplorojmë rrënjët e tij të largëta (edhe pse jo gjeografike) historike. Një nga përmendjet e para të peshkimit me miza mund të gjendet në veprat e shkrimtarit të lashtë romak të shekullit të 2-të, Claudius Aelianus, me titull "Mbi karakteristikat e kafshëve" ("De Natura Animalium"). Në këtë libër, autori jep një pasqyrë të detajuar të metodave të atëhershme të peshkimit të krijuara nga maqedonasit. Me vëzhgimin e peshqve që kërcenin mbi dhe mbi sipërfaqen e ujit në përpjekje për të pre e insekteve fluturuese të ulëta, maqedonasit imituan sjelljen e insektit të lartpërmendur dhe i përsëritën këto lëvizje kur hidhnin linjat e tyre të peshkimit. Tani e tutje, lindi peshkimi me miza.
Bazuar në këtë rrëfim shumë të hershëm, ai konfirmon nocionin se Shqipëria banon ngushtë me rajonin në të cilin ka ndodhur lindja e peshkimit me miza. Me këtë në mendje, ia vlen të eksploroni saktësisht se ku mund ta praktikoni këtë sport të vjetër në Shqipërinë moderne. Një nga ekspertët më të sprovuar të peshkimit me miza në Shqipëri është Bujar Syla, nga Mitrovica e Kosovës, Syla është disi ekspert si në Shqipëri ashtu edhe në hapësirat e mëdha ujore të Kosovës.
Bujar Syla dhe trofeu i tij. Foto me mirësjellje: Bujar Syla.
Bujari filloi të praktikonte peshkimin me miza në Shqipëri në fillim të viteve 2000, në një kohë kur natyra e thyer por e bukur e vendit ishte ende relativisht e paeksploruar. Këto zona kryesisht të paeksploruara të Shqipërisë krijuan kushte jashtëzakonisht të favorshme për peshkatarët, të cilët mund të ushtronin sportin e tyre pothuajse të pandërprerë nga ndonjë element shkatërrues njerëzor ose industrial, në destinacione të panumërta.
Miza artificiale e krijuar nga Bujar Syla. Foto me mirësjellje: Bujar Syla.
Një mori lumenjsh dhe rrugësh të tjera ujore shqiptare kanë qenë mikpritëse e përvojës së peshkimit me miza të Bujarit gjatë gjithë viteve, lumi i Valbonës, rajoni i Tragjasit dhe liqeni i Komanit për të përmendur vetëm disa. Këto vende janë të njohura për troftën me pika, një specie peshku që shpesh kapet duke përdorur teknikën e pagabueshme të peshkimit me miza. Ashtu si shumica e peshkatarëve, të apasionuarit pas peshkimit me miza e konsiderojnë këtë sport një mënyrë jetese dhe madje një filozofi të jetës. Ata betohen për kënaqësinë që fitohet nga të qenit kaq afër natyrës, si dhe për durimin dhe qetësinë e dobishme që ofron peshkimi me miza.
Bujari mban troftën e ylberit, e kapur gjatë peshkimit me miza. Foto me mirësjellje: Bujar Syla.
Peshkimi me miza mund të përcaktohet nga katër teknika. E para shpesh njihet si teknika e "mizave sipërfaqësore", në të cilën miza e lehtë noton mbi ujërat sipërfaqësore, duke e shtyrë peshkun të kërcejë dhe ta kapë atë. Metoda e "mizës nënujore" përfshin përdorimin e 'mizës' artificiale për të përsëritur lëvizjet e një insekti të vërtetë nën sipërfaqe. Teknika e "nimfës" nënkupton që miza të zhytet pak më poshtë drejt peshkut, duke lënë metodën përfundimtare e cila njihet si 'tjerrja'.
Bujari, ashtu si kolegët e tij ekspertë të peshkimit me miza, nuk vendos kurrë të mbajë peshkun e kapur, përkundrazi ai e kthen menjëherë kafshën në ujë. Që nga ndërtimi i mizës artificiale, që çon në çlirimin përfundimtar të peshkut përsëri në habitatin e tij natyror, i gjithë procesi i peshkimit me miza i përmbahet një cikli natyror. Kjo është ndoshta ajo që e shtyu autorin e famshëm britanik Izaak Walton të përshkruajë peshkimin me miza si "Zbavitja e njeriut meditues", në shekullin e 17-të.
Lumi i Shalës, foto nga IntoAlbania.
Bujari pranon me keqardhje se ndërtimi i fundit i hidrocentraleve ka dëmtuar rëndë mjedisin dhe bashkë me të edhe mundësitë për peshkim me miza. Për këtë arsye, Bujari ka përdorur metoda të tjera peshkimi, të cilat sipas tij janë më të përshtatshme për kushtet aktuale në Shqipëri. Veterani i peshkimit me miza Bujar pranon se lumenjtë dhe ujërat e Shqipërisë nuk janë si dikur për argëtim, por këmbëngul se ka ende shumë mundësi për të fluturuar peshk në vend.
Veriu i Shqipërisë.
Kur bëhet fjalë për peshkimin me fluturim, vetë destinacioni përcakton vërtet kohën më të mirë për të shkuar. Në përgjithësi, trofta me pika është peshku më tradicional i ujërave shqiptare. Me shumë mundësi do ta gjeni duke notuar mes shkollave të mëdha në muajt e verës nga qershori deri në gusht përgjatë lumenjve veriorë të Shqipërisë si Valbona, Shala dhe Cemi. Koha optimale për të shkuar në peshkim fluturues është ose në mëngjes ose në mbrëmje vonë. Si bonus këto lokacione janë edhe zonat më të frekuentuara në të gjithë vendin për alpinizëm dhe të gjitha llojet e turizmit malor. Ndaj mos ngurroni të kaloni kohë duke shijuar fshatrat tradicionale dhe piktoreske të mrekullueshme si Theth (lumi i Shalës), Valbona (Lumi Valbona), si dhe rrethinat e mrekullueshme të Kelmendit (lumi i Cemit).
Lumi Valbona, foto nga IntoAlbania.
Shqipëria e Mesme
Jo shumë larg Librazhdit, lumi Shkumbin është një tjetër vend idilik për peshkimin me miza. Gjatë periudhës maj deri në korrik, një dendësi masive e troftës popullon lumin. I vendosur vetëm një nëntëdhjetë minuta me makinë nga Tirana, Librazhdi është ndoshta vendi më i përshtatshëm për ata që duan të largohen nga kryeqyteti si dhe për ata peshkatarë të ndërgjegjshëm për kohën që preferojnë të bëjnë një udhëtim ditor.
Jugu i Shqipërisë.
Peshkimi me miza në muajt e verës është gjithashtu i shpenzuar më mirë në Tragjas. Pranë Tragjasit mund të gjeni qytetin antik të Orikumit, i cili krenohet me një plazh mjaft mahnitës (të dyja ia vlen t'i vizitoni). Udhëtimi nga Tirana në Tragjas zgjat afërsisht tre orë e gjysmë. Me të mbërritur, vetëm pak metra para se të kaloni urën drejt Orikumit, mbani një sy kthesën për në fshatin Tragjas, e cila do t'ju çojë direkt në lumë.
E fundit, por sigurisht jo më pak e rëndësishme, duhet përmendur lumi i fundit i egër i Evropës me rrjedhje të lirë, Vjosa që banon në rajonin jugor të Shqipërisë. Ai rrjedh për një gjatësi të konsiderueshme 270 km dhe më në fund depozitohet në Lagunën e Nartës (një nga lagunat më të pasura në Shqipëri për nga biodiversiteti). Një ekskursion i peshkimit me miza përgjatë Vjosës mund të marrë më shumë kohë, por koha juaj e shpenzuar do të shpërblehet, dhe përsëri, koha më e mirë për të shkuar është gjatë muajve të verës. Për të arritur në lumin Vjosa, ndiqni rrugën për në Gjirokastër, ku lumi fillon qysh në Tepelenë. Dhe duhet të kemi parasysh se shtimi i vizitave në Gjirokastër dhe Përmet do të ishte shumë i dobishëm për udhëtimin tuaj.
Lumi Vjosa, pranë Gjirokastrës. Foto nga IntoAlbania
Peshkimi me miza në liqenin e Komanit, një nga më të mëdhenjtë dhe më të bukurit në Shqipëri, është ideal në periudhat mars-qershor dhe shtator-tetor. Ndërsa vizitoni zonën, mund të zgjidhni të shijoni edhe një nga udhëtimet më të njohura me varkë në Evropë, tragetin përgjatë liqenit të Komanit. Klikoni këtu për informacion më të detajuar dhe për orarin e udhëtimit me traget. Udhëtimi zgjat rreth tre orë për të shkuar në liqenin e Komanit nga Tirana dhe vetëm dy orë nga Shkodra. Mbani parasysh gjithashtu Ohrin dhe Liqenet e Lurës nëse planifikoni të bëni një udhëtim në Shqipëri, sigurisht që mund të keni një peshkim fantastik me miza në të dy vendet.
Burimi: thjeshtfy.it
Për të kuptuar plotësisht se si filloi praktika e peshkimit me miza, së pari duhet të eksplorojmë rrënjët e tij të largëta (edhe pse jo gjeografike) historike. Një nga përmendjet e para të peshkimit me miza mund të gjendet në veprat e shkrimtarit të lashtë romak të shekullit të 2-të, Claudius Aelianus, me titull "Mbi karakteristikat e kafshëve" ("De Natura Animalium"). Në këtë libër, autori jep një pasqyrë të detajuar të metodave të atëhershme të peshkimit të krijuara nga maqedonasit. Me vëzhgimin e peshqve që kërcenin mbi dhe mbi sipërfaqen e ujit në përpjekje për të pre e insekteve fluturuese të ulëta, maqedonasit imituan sjelljen e insektit të lartpërmendur dhe i përsëritën këto lëvizje kur hidhnin linjat e tyre të peshkimit. Tani e tutje, lindi peshkimi me miza.
Bazuar në këtë rrëfim shumë të hershëm, ai konfirmon nocionin se Shqipëria banon ngushtë me rajonin në të cilin ka ndodhur lindja e peshkimit me miza. Me këtë në mendje, ia vlen të eksploroni saktësisht se ku mund ta praktikoni këtë sport të vjetër në Shqipërinë moderne. Një nga ekspertët më të sprovuar të peshkimit me miza në Shqipëri është Bujar Syla, nga Mitrovica e Kosovës, Syla është disi ekspert si në Shqipëri ashtu edhe në hapësirat e mëdha ujore të Kosovës.
Bujar Syla dhe trofeu i tij. Foto me mirësjellje: Bujar Syla.
Bujari filloi të praktikonte peshkimin me miza në Shqipëri në fillim të viteve 2000, në një kohë kur natyra e thyer por e bukur e vendit ishte ende relativisht e paeksploruar. Këto zona kryesisht të paeksploruara të Shqipërisë krijuan kushte jashtëzakonisht të favorshme për peshkatarët, të cilët mund të ushtronin sportin e tyre pothuajse të pandërprerë nga ndonjë element shkatërrues njerëzor ose industrial, në destinacione të panumërta.
Miza artificiale e krijuar nga Bujar Syla. Foto me mirësjellje: Bujar Syla.
Një mori lumenjsh dhe rrugësh të tjera ujore shqiptare kanë qenë mikpritëse e përvojës së peshkimit me miza të Bujarit gjatë gjithë viteve, lumi i Valbonës, rajoni i Tragjasit dhe liqeni i Komanit për të përmendur vetëm disa. Këto vende janë të njohura për troftën me pika, një specie peshku që shpesh kapet duke përdorur teknikën e pagabueshme të peshkimit me miza. Ashtu si shumica e peshkatarëve, të apasionuarit pas peshkimit me miza e konsiderojnë këtë sport një mënyrë jetese dhe madje një filozofi të jetës. Ata betohen për kënaqësinë që fitohet nga të qenit kaq afër natyrës, si dhe për durimin dhe qetësinë e dobishme që ofron peshkimi me miza.
Bujari mban troftën e ylberit, e kapur gjatë peshkimit me miza. Foto me mirësjellje: Bujar Syla.
Peshkimi me miza mund të përcaktohet nga katër teknika. E para shpesh njihet si teknika e "mizave sipërfaqësore", në të cilën miza e lehtë noton mbi ujërat sipërfaqësore, duke e shtyrë peshkun të kërcejë dhe ta kapë atë. Metoda e "mizës nënujore" përfshin përdorimin e 'mizës' artificiale për të përsëritur lëvizjet e një insekti të vërtetë nën sipërfaqe. Teknika e "nimfës" nënkupton që miza të zhytet pak më poshtë drejt peshkut, duke lënë metodën përfundimtare e cila njihet si 'tjerrja'.
Bujari, ashtu si kolegët e tij ekspertë të peshkimit me miza, nuk vendos kurrë të mbajë peshkun e kapur, përkundrazi ai e kthen menjëherë kafshën në ujë. Që nga ndërtimi i mizës artificiale, që çon në çlirimin përfundimtar të peshkut përsëri në habitatin e tij natyror, i gjithë procesi i peshkimit me miza i përmbahet një cikli natyror. Kjo është ndoshta ajo që e shtyu autorin e famshëm britanik Izaak Walton të përshkruajë peshkimin me miza si "Zbavitja e njeriut meditues", në shekullin e 17-të.
Lumi i Shalës, foto nga IntoAlbania.
Bujari pranon me keqardhje se ndërtimi i fundit i hidrocentraleve ka dëmtuar rëndë mjedisin dhe bashkë me të edhe mundësitë për peshkim me miza. Për këtë arsye, Bujari ka përdorur metoda të tjera peshkimi, të cilat sipas tij janë më të përshtatshme për kushtet aktuale në Shqipëri. Veterani i peshkimit me miza Bujar pranon se lumenjtë dhe ujërat e Shqipërisë nuk janë si dikur për argëtim, por këmbëngul se ka ende shumë mundësi për të fluturuar peshk në vend.
Veriu i Shqipërisë.
Kur bëhet fjalë për peshkimin me fluturim, vetë destinacioni përcakton vërtet kohën më të mirë për të shkuar. Në përgjithësi, trofta me pika është peshku më tradicional i ujërave shqiptare. Me shumë mundësi do ta gjeni duke notuar mes shkollave të mëdha në muajt e verës nga qershori deri në gusht përgjatë lumenjve veriorë të Shqipërisë si Valbona, Shala dhe Cemi. Koha optimale për të shkuar në peshkim fluturues është ose në mëngjes ose në mbrëmje vonë. Si bonus këto lokacione janë edhe zonat më të frekuentuara në të gjithë vendin për alpinizëm dhe të gjitha llojet e turizmit malor. Ndaj mos ngurroni të kaloni kohë duke shijuar fshatrat tradicionale dhe piktoreske të mrekullueshme si Theth (lumi i Shalës), Valbona (Lumi Valbona), si dhe rrethinat e mrekullueshme të Kelmendit (lumi i Cemit).
Lumi Valbona, foto nga IntoAlbania.
Shqipëria e Mesme
Jo shumë larg Librazhdit, lumi Shkumbin është një tjetër vend idilik për peshkimin me miza. Gjatë periudhës maj deri në korrik, një dendësi masive e troftës popullon lumin. I vendosur vetëm një nëntëdhjetë minuta me makinë nga Tirana, Librazhdi është ndoshta vendi më i përshtatshëm për ata që duan të largohen nga kryeqyteti si dhe për ata peshkatarë të ndërgjegjshëm për kohën që preferojnë të bëjnë një udhëtim ditor.
Jugu i Shqipërisë.
Peshkimi me miza në muajt e verës është gjithashtu i shpenzuar më mirë në Tragjas. Pranë Tragjasit mund të gjeni qytetin antik të Orikumit, i cili krenohet me një plazh mjaft mahnitës (të dyja ia vlen t'i vizitoni). Udhëtimi nga Tirana në Tragjas zgjat afërsisht tre orë e gjysmë. Me të mbërritur, vetëm pak metra para se të kaloni urën drejt Orikumit, mbani një sy kthesën për në fshatin Tragjas, e cila do t'ju çojë direkt në lumë.
E fundit, por sigurisht jo më pak e rëndësishme, duhet përmendur lumi i fundit i egër i Evropës me rrjedhje të lirë, Vjosa që banon në rajonin jugor të Shqipërisë. Ai rrjedh për një gjatësi të konsiderueshme 270 km dhe më në fund depozitohet në Lagunën e Nartës (një nga lagunat më të pasura në Shqipëri për nga biodiversiteti). Një ekskursion i peshkimit me miza përgjatë Vjosës mund të marrë më shumë kohë, por koha juaj e shpenzuar do të shpërblehet, dhe përsëri, koha më e mirë për të shkuar është gjatë muajve të verës. Për të arritur në lumin Vjosa, ndiqni rrugën për në Gjirokastër, ku lumi fillon qysh në Tepelenë. Dhe duhet të kemi parasysh se shtimi i vizitave në Gjirokastër dhe Përmet do të ishte shumë i dobishëm për udhëtimin tuaj.
Lumi Vjosa, pranë Gjirokastrës. Foto nga IntoAlbania
Peshkimi me miza në liqenin e Komanit, një nga më të mëdhenjtë dhe më të bukurit në Shqipëri, është ideal në periudhat mars-qershor dhe shtator-tetor. Ndërsa vizitoni zonën, mund të zgjidhni të shijoni edhe një nga udhëtimet më të njohura me varkë në Evropë, tragetin përgjatë liqenit të Komanit. Klikoni këtu për informacion më të detajuar dhe për orarin e udhëtimit me traget. Udhëtimi zgjat rreth tre orë për të shkuar në liqenin e Komanit nga Tirana dhe vetëm dy orë nga Shkodra. Mbani parasysh gjithashtu Ohrin dhe Liqenet e Lurës nëse planifikoni të bëni një udhëtim në Shqipëri, sigurisht që mund të keni një peshkim fantastik me miza në të dy vendet.